سفارش تبلیغ
صبا ویژن
از دست دادن فرصت اندوهى گلوگیر است . [نهج البلاغه]
 
یکشنبه 98 آذر 24 , ساعت 5:27 عصر

بیماری کیست مویی مقعدی یک بیماری نشیمنگاهی به ظاهر ساده است که البته درمان آن به سادگی ظاهرش نبوده و تنها با درمان جراحی امکان بهبودی کامل و همیشگی وجود دارد. این مشکل می‌تواند همانند یک جوش چرکی متورم و دردناک بروز نماید و در بسیاری موارد به دلیل داشتن اطلاعات غلط و یا ناآگاهی دستکاری و یا تخلیه شود که نه تنها به بهبودی آن کمکی نخواهد کرد، بلکه منجر به تشدید بیماری، وارد آمدن آسیب به بافت و عفونت آن خواهد شد.
بسیاری از افراد مبتلا به این عارضه به دلایلی همچون شرم، بی توجهی و نگرانی از هزینه جراحی کیست مویی از مراجعه به پزشک سر باز زده و در نهایت به دلیل تشدید بیماری همراه با علائم آزار دهنده مجبور به مراجعه به پزشک مربوطه خواهند شد.

بیماری کیست مویی چیست؟

کیست مویی مقعدیکلمه سینوس به معنی کانال یا حفره بوده و می‌تواند در هر قسمتی از بدن بروز نماید. سینوس پیلونیدال (PNS) به صورت یک سوراخ کوچک، حفره یا گودال عمیق است که کمی بالاتر از خط انتهایی باسن و در نواحی اطراف استخوان دنبالچه قرار می‌گیرد. البته احتمال ایجاد این نوع کیست در سایر قسمت‌های بدن مانند اطراف ناف، زیر بغل و بین انگستان نیز وجود دارد. در واقع کیست مویی در پایین کمر یک بیماری پوستی دارای کلافه مو است که می‌تواند با یک یا چند عدد دهانه‌ی کوچک به قسمت خارجی پوست سر باز کرده و البته با درد فراوانی همراه باشد. اما جای هیچ نگرانی وجود ندارد در اکثر موارد این بیماری خوش خیم بوده و ندرتاً بدخیم و سرطانی خواهد بود. این امکان وجود دارد که این سینوس چرک کرده و عفونی شود که در این صورت می‌تواند محلی برای عفونت بافت سالم اطراف آن نیز باشد. با سر باز نمودن موضع متورم عفونی ترشحات حاوی چرک و خون و همراه با بوی بد خارج خواهد شد. این بیماری بیشتر در افراد پر مو و مردان مشاهده می شود.

علت بروز

در حال حاضر علت دقیقی برای ابتلا به این بیماری مقعدی پیدا نشده است. اما شواهد نشان می‌دهد که برخی عوامل محیطی مانند تغییرات هورمونی بعد از بلوغ، رشد موها در موضع و سایش سطحی پوست با لباس در مدت طولانی و نشستن بد شکل و بدون وقفه در طول شبانه روز در ایجاد این مشکل بی‌تأثیر نیستند. از طرفی در برخی موارد موهای ریز موجود در ناحیه مثل یک جسم خارجی تلقی شده و حمله سیستم ایمنی به این موضع باعث تحریک، تورم و قرمزی ناحیه می‌شود. برخی عوامل دیگر نیز می‌توانند احتمال ابتلا به این مشکل را تشدید کنند، که عبارت اند از:

  • شغل کارمندی و کم تحرکی؛
  • چاقی؛
  • ضربه به ناحیه انتها کمری؛
  • سابقه‌ی خانوادگی؛
  • سوراخ مادرزادی انتهای ستون فقرات؛.
  • پر مویی؛
  • سن؛
  • پوشیدن مداوم لباس ‌تنگ و چسبان؛
  • بهداشت فردی نامناسب؛

علائم کیست مویی

علائم کیست موییبیماری کیست مویی مقعدی در ابتدا بدون علائم و نشانه و فقط به صورت یک گودی در سطح پوست ایجاد خواهد شد. معمولاً علائم ناگوار ناشی از کیست مویی در پایین کمر پس از تحریک پوستی شدید و عفونت آن رخ خواهد داد. با چرکی شدن سینوس پیلونیدال یک کیست یا آبسه در محل ایجاد خواهد شد. از جمله نشانه های این بیماری می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم:

  • احساس درد
  • تورم پوست
  • ترشحات چرکی بدبو و یا خونی
  • قرمزی ناحیه
  • موی خارج شده از موضع
  • ظاهر شدن سوراخ در سطح پوست
  • تب
  • احساس رطوبت در موضع

علائم ممکن است در افراد مختلف متفاوت بوده و یا با شدت های مختلفی ایجاد شوند. همیشه همه علائم هم زمان بروز نکرده گاهی در اوایل ابتلا به بیماری علامتی دیده نخواهد شد. از طرفی احتمال پی بردن به کیست مقعدی در ابتدا یعنی زمانی‌که هنوز هیچ علائمی بروز نکرده نیز وجود دارد. گاهی علائم بیمار آن قدر پیچیده و شدید خواهد شد که فرد را از انجام کارهای عادی روزانه خود باز داشته و باعث اختلالاتی در نشستن و بلند شدن فرد و حتی اختلال خواب شود.

برای آشنایی بیشتر با این بیماری و تشخیص سریع تر صفحه تصاویر و عکس کیست مویی را مشاهده نمایید.

تشخیص

در اکثر مواقع این بیماری به راحتی و با کمک مشاهده عینی توسط پزشک قابل تشخیص خواهد بود. اما علائم اولیه در برخی موارد آزار دهنده نبوده و چون مانند یک جوش بروز می‌کند، افراد لزومی برای مراجعه به پزشک ندیده و از پیگیری موضوع سر باز زده و تا به وجود آمدن مشکلات شدید صبر خواهند کرد. همین خودداری از مراجعه به موقع باعث پیشرفت آسیب بافتی ناحیه و بروز علائم دیگر در فرد خواهد شد که مراحل درمانی را کمی طولانی خواهد نمود. اگر در همان مراحل ابتدایی برای درمان اقدام شود، دیگر فرد علائم آزار دهنده را تجربه نکرده و دچار رنج و ناراحتی ناشی از آن نخواهد شد. ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق‌تر سوالاتی را مطرح نماید که دقت در پاسخ‌دهی آن به شکل صحیح می‌تواند برای تشخیص کمک کننده باشد.
در صورتی که پزشک به بروز این بیماری شک داشته باشد، تست‌های تشخیصی دیگری مانند ام آر آی و یا سونوگرافی را تجویز خواهد نمود.
با تشخیص به موقع این بیماری می‌توان از عفونی شدن آن و بروز علائم آزار دهنده دیگر جلوگیری نمود و پیش از تحمل هرگونه رنج و ناراحتی با درمان فوری به بهبود قطعی آن کمک کرد. 


لیست کل یادداشت های این وبلاگ