زنان شش برابر بیشتر از مردان در معرض افتادگی رکتوم قرار دارند. همچنین، این عارضه در کودکان زیر سه سال، صرف نظر از جنسیت، نسبتاً شایع است اما معمولاً بدون نیاز به جراحی بهبود می یابد. در مراحل اولیه، بخشی از رکتوم هنگام دفع مدفوع بیرون می آید، اما خود به خود به داخل باز می گردد.
علائم افتادگی رکتوم به شدت آن بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد و ناراحتی در قسمت پایینی شکم
- خونریزی و ترشح مخاط از مقعد
- احساس یبوست یا عدم تخلیه کامل روده
- دشواری در دفع مدفوع
- بیرون زدگی رکتوم از مقعد
- نیاز به استفاده بیش از حد از دستمال توالت پس از دفع
- نشت مدفوع مایع، به ویژه پس از دفع
- بی اختیاری مدفوع یا کاهش کنترل روی حرکات روده
انواع افتادگی رکتوم
این عارضه از نظر شدت در چند دسته قرار می گیرد:
- افت داخلی: رکتوم جابه‌جا شده اما از مقعد خارج نمی‌شود (افت ناقص)
- افت مخاطی: لایه داخلی رکتوم از مقعد بیرون میزند
- افت کامل یا خارجی: تمام ضخامت رکتوم از مقعد خارج میشود
- https://parsizi.ir/114743-oftadegi-raktom/
دلایل بیرون زدگی مقعد
علت دقیق بیرون زدگی مقعد مشخص نیست، اما برخی از عوامل خطر آن عبارت اند از:
- یبوست مزمن و فشار بیش از حد هنگام دفع
- ضعف عضلات کف لگن و اسفنکتر مقعد
- افزایش سن، به ویژه در افراد بالای 65 سال
- عوامل ژنتیکی، به دلیل مشاهده این بیماری در برخی اعضای یک خانواده
- عفونت های انگلی (مانند شیستوزومیازیس)
- بیماری های مزمنی که فشار داخل شکم را افزایش می دهند، مانند بزرگی خوش خیم پروستات یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
- مشکلات ساختاری در لیگامان های نگهدارنده رکتوم
- بیماری های مادرزادی روده مانند بیماری هیرشپرونگ
- آسیب های پیشین در ناحیه کمر یا بیماری های دیسک کمری
عوارض بیرون زدگی مقعد
- آسیب به رکتوم، از جمله زخم و خونریزی
- گیر افتادن رکتوم در خارج از بدن
- کاهش خون رسانی به رکتوم و احتمال بروز نکروز (قانقاریا)
دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است یک شخص نیاز به کولونوسکوپی پیدا کند. این دلایل را در دسته‌بندی های زیر توضیح دادیم:
برای تشخیص پولیپ ها یا سرطان در کولون و رکتوم
این آزمایش می تواند برای غربالگری انواع سرطان کولورکتال استفاده شود. غربالگری به معنای جستجوی سرطان در افرادی است که علائمی ندارند. اگر در حین کولونوسکوپی نواحی غیرطبیعی مشاهده شود، می توان آن ها را به عنوان نمونه برداشت (بیوپسی) و آزمایش کرد. تا مشخص شود که سرطانی هستند یا خیر. این کار با استفاده از ابزارهای بلند و نازک از طریق کولونوسکوپ انجام می شود. مانند پنس های کوچک برای جمع آوری نمونه ها. کولونوسکوپی غربالگری همچنین میتواند از بروز برخی سرطان‌‌های کولورکتال جلوگیری کند. با شناسایی و برداشتن پولیپ‌‌ها (رشدهای موجود در پوشش داخلی) پیش از آنکه به سرطان تبدیل شوند.
1. در بیمارانی که سابقه ابتلا به سرطان کولون داشته اند
از کولونوسکوپی می تواند برای شناسایی تومورهای جدید نیز استفاده شود.
2. وجود مشکل در کولون یا رکتوم
کولونوسکوپی میتواند برای شناسایی علل علائم یا نشانه‌‌هایی که ممکن است به علت سرطان کولون یا رکتوم باشند (مانند تغییرات در حرکات روده، خونریزی از رکتوم، یا کاهش وزن غیرقابل توجیه) انجام شود.
اگر مشکلی در کولون یا رکتوم دارید که نیاز به درمان دارد
کولونوسکوپی می تواند برای درمان برخی مشکلات در کولون یا رکتوم نیز استفاده شود. به‌عنوان مثال، برخی ابزارها می توانند از طریق کولونوسکوپ عبور داده شده تا پولیپ ها یا تومورهای کوچک دیگر را از کولون یا رکتوم بردارند.
برای برخی سرطان‌‌های پیشرفته که قابل برداشتن نیستند (چون خیلی بزرگ یا منتشر شده‌‌اند)، می‌توان از کولونوسکوپ برای قرار دادن یک لوله سخت به نام «استنت» در قسمتی از کولون یا رکتوم استفاده کرد تا به باز نگه داشتن آن کمک کند.
کولونوسکوپی چگونه انجام میشود؟
روش چگونگی انجام شامل اتفاقاتی است که قبل از کولونوسکوپی، حین انجام و بعد از آن اتفاق می افتد. اما تجربه شما ممکن است کمی متفاوت باشد، بسته به دلیلی که برای انجام این آزمایش دارید، جایی که آن را انجام می دهید، پیش نیازهای لازم و وضعیت کلی سلامتی بدن. قبل از انجام این آزمایش حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید چه انتظاری باید داشته باشید و اگر سوالی دارید، از او بپرسید.
آیا می توانم خودم به کولونوسکوپی بروم؟
کولونوسکوپی معمولاً به عنوان یک فرآیند تشخیصی سرپایی انجام می شود (که نیاز به اقامت شبانه در بیمارستان ندارد). چون از داروی آرام بخش برای راحت تر کردن شما در طول آزمایش استفاده می شود، بهتر است برای بازگشت به خانه پس از آزمایش، کسی را به عنوان همراه با خود ببرید. اگر احساس خواب آلودگی یا سرگیجه می کنید، قطعا نیاز به کمک کسی برای بازگشت به خانه دارید. بنابراین بسیاری از مراکز کولونوسکوپی به افراد اجازه نمی‌‌دهند که با تاکسی یا خدمات حمل و نقل مشترک به خانه بروند. اگر رفت و آمد برایتان ممکن است مشکل باشد، با پزشک خود در مورد سیاست بیمارستان یا مرکز جراحی برای استفاده از این خدمات صحبت کنید. بسته به شرایط ممکن است منابع دیگری برای بازگشت به خانه وجود داشته باشد.
آمادگی قبل از انجام کولونوسکوپی چگونه است؟
تمام افرادی که تصمیم به انجام کولونوسکوپی دارند، دستورالعمل‌‌هایی برای آمادگی های قبل از آن دریافت می کنند. بنابراین پزشک شما نیز دستورالعمل های خاصی خواهد داد. این شامل انجام آماده سازی روده و اجتناب از مصرف برخی داروها، غذاها و نوشیدنی ها قبل از آزمایش است، زیرا ممکن است بر روی خود فرآیند یا نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.
مهم است که دستورالعمل ها را چند روز قبل به دقت مطالعه کنید، چون ممکن است لازم باشد برای خرید لوازم و مسهل ها اقدام کنید. اگر در مورد هرکدام از دستورالعمل ها شک دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و سوالاتتان را بپرسید.
احتمالاً به شما گفته خواهد شد که پس از زمان مشخصی در شب قبل از آزمایش، هیچ چیز نخورید و ناشتا باشید. اگر معمولاً داروهای تجویزی را در صبح مصرف می‌کنید، در مورد نحوه مدیریت آنها با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.
source: سیناپرس | چه زمانی کولونوسکوپی انجام میشود
برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به هموروئید، ورزشکاران می توانند استراتژی های زیر را اتخاذ کنند:
-
هیدراته بمانید: برای اطمینان از نرمی مدفوع و جلوگیری از یبوست، مقدار زیادی آب بنوشید.
-
مصرف فیبر را افزایش دهید: غذاهای پر فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل را در رژیم غذایی بگنجانید تا حرکات روده سالم را تقویت کنید.
-
تکنیک های صحیح بلند کردن را تمرین کنید: با استفاده از فرم مناسب و بارهای مناسب در حین وزنه برداری از زور زدن خودداری کنید.
-
از نشستن استراحت کنید: بین نشستن و ایستادن به طور متناوب، به خصوص در طول جلسات تمرینی که شامل حالت نشستن طولانی مدت است.
-
بهداشت و لباس: لباس های ضد رطوبت بپوشید و بهداشت را رعایت کنید تا تحریکات و عفونت ها کاهش یابد.
- اقدامات پیشگیرانه از ابتلا به هموروئید برای ورزشکاران
گزینه های درمانی برای هموروئید
درمان هموروئید از درمان های خانگی محافظه کارانه تا مداخلات پزشکی بسته به شدت بیماری متغیر است. رویکردهای رایج عبارتند از:
-
درمان فوری هموروئید در خانه: حمام های گرم، کرم های بدون نسخه و داروهای ضد التهاب می توانند علائم را تسکین دهند.
-
تغییرات رژیم غذایی: اتخاذ یک رژیم غذایی با فیبر بالا و هیدراته ماندن بدن می تواند حرکات روده را کاهش دهد.
-
روش های کم تهاجمی: گزینه هایی مانند بستن باند لاستیکی، اسکلروتراپی یا انعقاد مادون قرمز ممکن است برای بواسیر های عود کننده در ورزشکاران توصیه شود.
-
عمل جراحی: در موارد شدید، هموروئیدکتومی یا منگنه با هموروئیدوپکسی ممکن است ضروری باشد.
-
ملاحظات ذهنی و عاطفی
مقابله با بواسیر می تواند از نظر ذهنی برای ورزشکارانی که ممکن است در طول دوره ورزشی بوده یا در دوره رژیم غذایی خاصی هستند، مضر باشد. برای ورزشکاران بسیار مهم است که با یک ذهنیت باز با این وضعیت برخورد کنند و به موقع به دنبال مشاوره پزشکی باشند. ارتباط صادقانه با مربیان و متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند مدیریت موثر را تسهیل کرده و از عوارض طولانی مدت جلوگیری کند.
نگاهی دقیق تر به ورزش های مرتبط با بیماری بواسیر
ورزش های مختلف سطوح مختلفی از خطر ابتلا به هموروئید را به همراه دارند. به عنوان مثال، دوچرخه سواران اغلب به دلیل نشستن طولانی مدت و اصطکاک تحت فشار قرار می گیرند که آنها را بیشتر مستعد می کند. وزنه برداران در هنگام بلند کردن وزنه با افزایش فشار در ناحیه لگن مواجه می شوند. در همین حال، دوندگان ممکن است به دلیل تعریق و حرکات تکراری دچار سوزش و خشکی شوند. درک این خطرات خاص ورزشی امکان راهبردهای پیشگیری هدفمند را فراهم می کند.
نقش بهبودی و استراحت
ورزشکاران باید استراحت و ریکاوری را برای مدیریت یا پیشگیری از هموروئید در اولویت قرار دهند. خواب کافی، استراحت های برنامه ریزی شده از تمرینات شدید، و گنجاندن روزهای استراحت می تواند فشار کلی بر بدن را کاهش دهد. تمرین های کشی که با افزایش گردش خون در بدن همراه هستند مانند یوگا، حرکات کششی و فیزیوتراپی نیز می توانند گردش خون را بهبود بخشیده و علائم را کاهش دهند.
سوزش و خارش مقعد علائم شایعی هستند که می توانند باعث ناراحتی و تاثیر بر زندگی روزمره یک شخص شوند. درک علل ایجاد بیماری و یادگیری درمان های خانگی موثر می تواند به کاهش این مشکلات کمک کند. در ادامه این مطلب دلایل سوزش و خارش مقعد را بررسی کرده، بیماریهای گوارشی یا رکتوم که مسئول این علائم هستند و روش های دقیق درمان خانگی به همراه روش انجام آنها را توضیح خواهیم داد.
علل سوزش و خارش مقعد
1. بهداشت ضعیف
تمیز کردن ناقص پس از اجابت مزاج می تواند ضایعات مدفوع را روی پوست باقی بگذارد و منجر به تحریک و خارش شود. از سوی دیگر، تمیز کردن بیش از حد، به ویژه با صابون های زبر یا دستمال مرطوب، می تواند به پوست آسیب برساند و باعث سوزش شود.
2. بیماریهای پوستی
مشکلات پوستی مانند اگزما، پسوریازیس یا درماتیت تماسی ممکن است در اطراف ناحیه مقعد ایجاد شده و باعث خارش و احساس سوزش شود.
3. رژیم غذایی و سبک زندگی
غذاهای تند، کافئین و غذاهای اسیدی می توانند ناحیه مقعد را در حین اجابت مزاج تحریک کنند. همچنین عادت نداشتن به نوشیدن آب یا کم آبی بدن باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد.
4. علل پزشکی
چندین اختلال رکتوم، مانند هموروئید، شقاق مقعد و عفونت، مقصر شایع هستند. کرم های سوزنی، عفونت های قارچی و عفونت های مقاربتی (STIs) نیز می توانند به خارش و سوزش مقعد دامن بزنند.
5. رطوبت و اصطکاک
تعریق بیش از حد، لباس های تنگ یا نشستن طولانی مدت می تواند رطوبت را در این ناحیه به دام بیندازد و اصطکاک ایجاد کند که منجر به ناراحتی در ناحیه مقعد می شود.
بیماریهای مقعدی که باعث سوزش و خارش می شوند
1. هموروئید یا بواسیر
کلینیک زارعی میگوید: هموروئید وریدهای متورم در ناحیه مقعد یا مقعدی هستند. آنها می توانند باعث خارش، سوزش، درد و خونریزی در هنگام اجابت مزاج شوند. درمان بواسیر یا هموروئید داخلی به رسیدگی های پزشکی نیاز دارد در غیر این صورت با تکرار علائم و نشانه های آن هموروئید وارد مراحل پیشرفته تری می شود و این می تواند درمان بواسیر داخلی یا جراحی هموروئید را به مراتب مشکل تر و سخت تر کند.
2. شقاق مقعد
پارگی های کوچک در پوشش مقعد، که اغلب در اثر دفع مدفوع سفت ایجاد می شود، می تواند منجر به سوزش شدید و درد شدید شود. لیزر شقاق قطعی ترین و بهترین روش درمان بوده که به صورت سرپایی در کلینیک های متخصص پوست یا جراح عمومی انجام می شود. این روش تقریبا هیچ گونه عوارضی نداشته و بیماران به راحتی می توانند به فعالیت های روزمره خود ادامه دهند.
پزشکان معمولاً هموروئید را از مقیاس 1 تا 4 درجه بندی می کنند. بیماران مبتلا به هموروئید بواسیر ملتهب و اذیت کننده 1 یا 2 کاندیدای درمان این عارضه با روش اسکلروتراپی هستند. هموروئید درجه 1 در داخل مجرای مقعد می ماند اما ممکن است مکرراً خونریزی کند و دردناک باشد. در حالی که بواسیر درجه 2 اغلب در حین زور زدن از مجرای مقعد بیرون میزند. اما پس از توقف زور زدن به داخل بر میگردد. (این گونه رایج ترین نوع است). بواسیر درجه 2 نیز ممکن است مکرر خونریزی کند و دردناک باشد.
نوع درجه 3 خارج از کانال مقعد بیرون می زند اما می توان آن را به صورت دستی به داخل فشار داد. در حالی که درجه 4 را نمی توان به صورت دستی به کانال مقعد بازگرداند. درجه 3 و 4 به طور کلی نیاز به لیزر بواسیر یا درمان با روش جراحی هموروئید دارد.
عوارض اسکلروتراپی بواسیر چیست؟
اگر متخصصان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده و واجد شرایط اسکلروتراپی را به درستی انجام دهند، این روش یک درمان ایمن و موثر است.
با این حال، ابتلا به برخی از بیماری ها، پیروی نکردن از توصیه های پزشکی، یا مصرف داروهایی که با درمان در تضاد هستند، ممکن است به طور قابل توجهی خطر عوارض را افزایش دهد.
همچنین، اسکلروتراپی ممکن است برای افرادی که باردار، شیرده یا در بستر هستند، مناسب نباشد. پس از زایمان، افراد باید 3 ماه قبل از انجام اسکلروتراپی صبر کنند.
خطرات و عوارض احتمالی اسکلروتراپی هموروئید عبارتند از:
- عفونتی که در کمتر از 1 مورد از هر 1000 مورد نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد
- یک آسیب پوستی که ممکن است منجر به یک اسکار کوچک و دائمی شود (شقاق مقعد)
- التهاب شدید و ورم مقعدی
- واکنش آلرژیک به محلول تزریق شده
- یک لخته خون مانند ترومبوزه شدن هموروئید
- اسکلروتراپی هموروئید برای چه کسانی انجام میشود؟
