شقاق مقعدی یک پارگی یا بریدگی کوچک در پوشش مقعد است که می تواند باعث درد، خونریزی و ناراحتی در حین اجابت مزاج شود. این یک بیماری شایع است که می تواند در اثر عواملی مانند یبوست، اسهال، زایمان یا بیماری التهابی روده ایجاد شود.
درمان معمولاً شامل تغییرات رژیم غذایی، داروهای موضعی و گاهاً جراحی در موارد شدید است. اگر مشکوک به شقاق مقعدی هستید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
علائم شقاق
شقاق مقعد پارگی های کوچکی در پوشش مجرای مقعد هستند که می توانند باعث درد و ناراحتی شوند. برخی از علائم رایج شقاق مقعدی عبارتند از:
- درد در هنگام اجابت مزاج: یکی از علائم بارز شقاق مقعدی، درد تیز و کوبنده در حین یا بعد از دفع مدفوع است. درد اغلب به صورت شدید توصیف می شود و ممکن است تا ساعت ها پس از اجابت مزاج ادامه یابد.
- خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در مدفوع: شقاق مقعدی می تواند باعث خونریزی شود که معمولاً به صورت خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا مدفوع دیده می شود. خونریزی معمولا جزئی است اما می تواند هشدار دهنده باشد.
- احساس خارش یا سوزش در اطراف مقعد: برخی از افراد مبتلا به شقاق مقعد ممکن است دچار خارش یا سوزش در اطراف مقعد شوند، به خصوص پس از اجابت مزاج.
- اسپاسم عضلانی در اسفنکتر مقعد: شقاق مقعد می تواند منجر به اسپاسم در عضلات اطراف مقعد شود و باعث درد و ناراحتی اضافی شود.
- درد یا ناراحتی که بین اجابت مزاج ادامه دارد: افرادی که دارای شقاق مقعدی هستند ممکن است درد یا ناراحتی مداوم را تجربه کنند، حتی زمانی که مدفوع ندارند.
- مشکل در دفع مدفوع: شقاق مقعدی می تواند دفع مدفوع را دردناک کند و منجر به یبوست یا زور زدن در حین اجابت مزاج شود.
اگر علائم شقاق مقعدی را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب با دکتر بهداشتی مشورت کنید. گزینه های درمانی ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی، داروهای موضعی، حمام نشستن و در برخی موارد، مداخله جراحی باشد.
علت شقاق
دلایل مختلفی برای ایجاد شقاق مقعدی وجود دارد، از جمله:
- زور زدن در حین اجابت مزاج: زور زدن بیش از حد در حین اجابت مزاج می تواند به پوشش ظریف کانال مقعد فشار وارد کند و منجر به ایجاد شقاق شود.
- یبوست: مدفوع سفت و خشک مرتبط با یبوست می تواند به سختی دفع شود و ممکن است باعث پارگی در پوشش مقعد شود.
- اسهال: اسهال مزمن یا مدفوع شل مکرر می تواند ناحیه مقعد را تحریک کرده و خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد.
- تروما: ضربه به ناحیه مقعد، مانند آمیزش مقعدی یا وارد کردن اجسام خارجی، می تواند باعث پارگی در پوشش مقعد شود.
- اسپاسم عضلات اسفنکتر مقعد: اسپاسم در عضلات اسفنکتر مقعد می تواند منجر به افزایش فشار روی کانال مقعدی شود و آن را مستعد ایجاد شقاق کند.
- بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو می تواند باعث التهاب و آسیب به پوشش دستگاه گوارش از جمله کانال مقعدی شود و خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد.
- زایمان: زنانی که از طریق واژینال زایمان کرده اند ممکن است به دلیل ضربه و کشیدگی ناحیه مقعد در حین زایمان دچار شقاق مقعد شوند.
- افزایش سن: با افزایش سن، بافت‌های ناحیه مقعد نازک‌تر و مستعد پارگی می‌شوند و خطر ایجاد شقاق را افزایش می‌دهند.
- مصرف ناکافی فیبر: رژیم غذایی کم فیبر می تواند منجر به مدفوع سفت و یبوست شود که می تواند به ایجاد شقاق مقعدی کمک کند.
شناسایی و رسیدگی به علت زمینه‌ای شقاق مقعدی برای جلوگیری از عود و بهبودی بسیار مهم است. اگر علائم شقاق مقعدی را تجربه می کنید، برای ارزیابی و درمان مناسب با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
منبع: ایسکا نیوز
یکی از کاربردهای رایج شیاف بیزاکودیل برای یبوست است. داروی بیزاکودیل چه به شکل شیاف یا قرص، یک ملین است. در صورت داشتن یبوست (مشکل دفع مدفوع) این نوع دارو می تواند به تخلیه روده ها کمک کند. بیزاکودیل همچنین در بیمارستان ها برای کمک به تخلیه روده ها قبل از جراحی یا برخی معاینات و درمان ها استفاده می شود. اگر لازم باشد برای درمان یبوست از شیاف بیزاکودیل استفاده کنید، دکتر توضیحات کامل روش مصرف آن را به شما خواهد داد.
در این مقاله از کلینیک مهنا تصمیم داریم تمام جنبه های استفاده از این دارو را برای شما شرح دهیم.
استفاده از شیاف بیزاکودیل برای یبوست
شیاف بیزاکودیل یک نوع داروی مورد استفاده برای درمان یبوست یا مشکلات گوارشی می‌باشد.
این دارو به عنوان یک ملغمه کننده و محرک تحریکی برای رفع مسائل یبوست استفاده میشود.
شیاف بیزاکودیل به صورت موضعی به وسیله شیاف وارد رکتوم (مقعد) میشود و با افزایش حرکت روده‌ها و تحریک مخاط رکتوم، باعث تسهیل در خروج مواد معده ای و تخلیه روده می شود. این دارو باید طبق دستور پزشک مصرف شود و هرگز بدون مشورت پزشک تجویز یا استفاده نشود.
روشهای درمان زگیل تناسلی در خانه
استفاده از روغن چای درختی
روز درمان پیش از اینکه به کلینیک مراجعه کنید، با کرم موبر تمام موهای زائد خود را از بین ببرید. از تیغ یا ژیلت استفاده نکنید. چرا که باعث پخش شدن ویروس زگیل به دیگر قسمت های بدن می شود.
پس از انجام کرایو تقریبا بیمار به 2 هفته زمان برای بهبودی نیاز دارد تا زگیل کاملا برطرف شود. اگر پس از گذشت 2 الی 3 روز کمی درد داشتید، کاملا طبیعی است. در اکثر موارد روی جای زگیل تاول می زند یا ممکن است یک زخم کوچک ظاهر شود. اگر تاول سر باز کرد و کمی خو آبه از آن خارج شد، محل زخم را کاملا تمیز نگه دارید تا از بروز عفونت جلوگیری شود.
اما نگران نباشید زیرا پس از گذشت چند روز زخم و تاول از بین می روند.
انجام و توجه به برخی نکات می تواند در روند بهبودی و درمان تا حدودی موثر باشد. مراقبت های بعد از عمل شامل کارهای زیر هستند:
- هر 12 ساعت از پمادهای التیام دهنده برای زخم استفاده شود.
- دوش گرفتن، حمام کردن و شستن زگیل ها پس از کرایو درمانی مشکلی ندارد.
- تا بهبودی کامل سعی کنید رابطه جنسی خود را کم کرده و از کاندوم استفاده کنید.
- با گذشت یک هفته از انجام کرایو زائده ها خودشان می ریزند پس از کندن آنها خودداری کنید.
- به منظور اطمینان خاطر از تیغ یا ژیلت برای اصلاح استفاده نکنید.
- زائده های زگیل را لمس نکنید زیرا امکان منتشر شدن ویروس تا از بین نرفتن آنها ممکن است وجود داشته باشد.
خانم ها توجه کنید!
زنان در درمان با کرایو باید نکات زیر را به خوبی در نظر بگیرند:
- حدودا تا 3 هفته پس از انجام کرایو ممکن است ترشحات آبکی واژن داشته باشید.
- زمان عادت ماهانه به جای استفاده از تامپون از نوار بهداشتی باید استفاده کنید.
- تا زمان بهبودی کامل برقراری رابطه جنسی ممنوع می باشد.
درمان زگیل تناسلی با کرایو تا چه اندازه موثر است؟
طبق تحقیقات پزشکی حدود 75 درصد از بیماران از کرایو جواب قطعی گرفتند و حدود 15 درصد اظهار داشتند که زگیل ها دوباره برگشتند. لازم به ذکر است یکی از مزیت های درمان با کرایو این می باشد که به طور کامل زگیل ها را پاکسازی کرده و امکان انتقال به نواحی دیگر بدن صفر است. در این موارد می توان گفت که زگیل های تناسلی به طور قطعی درمان شده اند. اما باید به این نکته نیز توجه کنید که زگیل ها فقط پاکسازی می شوند و ویروس اچ پی وی همچنان در بدن می ماند. این ویروس ضعیف می شود ولی از بین نمی رود. تا به امروز هیچ راه درمانی برای از بین بردن ویروس hpv کشف نشده است.
مزیت درمان با کرایو نسبت به روش های دارویی
به طور قطعی می توان گفت که درمان با کرایو از روش های متفرقه با سایر دارو یا پماد ها بهتر می باشد. مزایا این روش عبارتند از:
- درمان در یک جلسه در کوتاه ترین زمان ممکن .
- امکان انتقال زگیل به سایر قسمت های بدن در این روش صفر است.
- درد بسیار کمی دارد و بیمار اذیت نمی شود.
- ظاهر پوست را حفظ کرده و جای زخم باقی نمی گذارد.
- به صورت کاملا سرپایی در کلینیک انجام می شود و نیازی به بستری شدن ندارد.
آیا درمان زگیل تناسلی با کرایو عوارض دارد؟
فریز زگیل تناسلی و انجماد زائده ها روشی کاملا مطمئن و امن است ولی در برخی از موارد نادر می تواند خطراتی از جمله عفونت کردن زخم به همراه داشته باشد. که با مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی برطرف می شود.
هزینه کرایوتراپی زگیل تناسلی (انجماد)
یکی از دلایلی که مردم به سمت پماد ها و روش های دارویی جذب می شوند، هزینه درمان زگیل تناسلی با کرایو می باشد. درست که کمی هزینه بیشتری دارد ولی در عوض جواب آن قطعی است. جهت اطلاع از هزینه دقیق باید زائده ها حتما معاینه شوند و شرایط آنها سنجیده شود. در مواردی حتی ممکن است پزشک راه دیگری را برای درمان پیشنهاد کند.
کیست مویی کمر در زنان و مردان ممکن است در هر دو جنسیت به یک اندازه دیده شود.
این کیست ها معمولاً در محل فولیکول مویی شکل می گیرند و ممکن است به دلیل فشار بر روی پوست، انتقال باکتری ها و عفونت، یا عدم تمیز در منطقه کمر ایجاد شود.
علائم کیست مویی کمر شامل درد، تورم، قرمزی و خارش در محل اطراف کیست است.
در بعضی از موارد، ممکن است کیست بزرگ شده و باعث عدم راحتی و ایجاد ناراحتی شود.
برای درمان کیست مویی کمر، معمولاً نیاز به درمان دارویی و گاهی اوقات جراحی است.
پس از تشخیص کیست، پزشک شما ممکن است داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک را به شما تجویز کند تا عفونت را کنترل کنید.
در صورت بزرگ شدن کیست و عدم تجویز داروهای کافی، پزشک شما ممکن است به شما عمل جراحی را پیشنهاد دهد تا کیست را بردارد.
چرا کیست های مویی ایجاد می شوند؟
علت دقیق سینوس پیلونیدال نامشخص است، اگرچه تصور میشود ناشی از فرو رفتن موهای شل پوست به داخل آن باشد.
برخی موارد می توانند شانس ابتلا به سینوس پیلونیدال را افزایش دهند، مانند چاق بودن، داشتن مقدار زیادی موی بدن (مخصوصاً موهای سفت و ضخیم بدن)، و داشتن شغلی که شامل نشستن یا رانندگی زیاد است.
این وضعیت در صورت ضربه زدن مکرر به ناحیه، به ویژه در صورت عدم رعایت بهداشت، شایع تر است.
این امر در جهان دوم بسیار رایج بود، به ویژه در بین رانندگان جیپ.
تصور می‌شد که پرش روی صندلی‌های فلزی سخت هنگام رانندگی در جاده‌های ضعیف و روی چاله‌ها به ایجاد این بیماری کمک می کند که به «بیماری صندلی جیپ» معروف شد.
این بیماری در مردان بین 2 تا 4 برابر بیشتر از زنان شایع است.
سینوس ها بین سنین بلوغ و 40 سالگی بیشتر ایجاد می شوند (میانگین سن ایجاد کیست مویی در مردان 21 سال و در زنان 19 سال).
شکل بدن ممکن است مهم باشد و داشتن شکاف عمیق بین باسن ممکن است مهم باشد.
داشتن سابقه خانوادگی این بیماری نیز ممکن است مهم باشد. بیش از یک سوم افراد یکی از اعضای خانواده خود را مبتلا به این عارضه دارند.
علائم بیماری پیلونیدال چیست؟
بسیاری از افراد مبتلا به کیست مویی هیچ علامتی ندارند و فقط یک گودی کوچک یا سوراخ یا گودال در پوست شکاف ناتال دارند.
اگر سینوس پیلونیدال دارید، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه مورد نظر بسیار مهم است.
همچنین ممکن است به از بین بردن موهای نزدیک سینوس کمک کند. این مراحل می تواند خطر عفونت را کاهش دهد.
دوش گرفتن در پایان روز برای از بین بردن موهای سرگردان از شکاف بین باسن نیز ممکن است کمک کند.
اگر علائم ایجاد شود، می تواند از ایجاد ناراحتی تا ایجاد یک توده دردناک بزرگ (آبسه) متفاوت باشد.
سینوس ممکن است مایعی را که ممکن است شفاف، کدر یا خونی باشد تخلیه کند. با عفونت، ناحیه قرمز، حساس می شود و زهکشی (چرک) بوی بدی خواهد داشت.
عفونت همچنین ممکن است باعث تب، ضعف یا حالت تهوع شود.
اگر سینوس پیلونیدال عفونی شود، باید زودتر درمان شود زیرا بدون درمان احتمال بدتر شدن آن وجود دارد.
درمان معمولاً شامل مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه چرک از آبسه در طی یک عمل جزئی به نام برش و درناژ است.
