بیماری‌های مقاربتی یا عفونت‌های منتقله از راه جنسی، دسته‌ای از بیماری‌ها هستند که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. برخی از این بیماری‌ها با درمان به‌موقع و مصرف داروهای مناسب به‌طور کامل برطرف می‌شوند اما برخی از آنها در تمام عمر همراه فرد هستند، هر چند وقت یک‌بار عود می‌کنند و داروها فقط می‌توانند به کاهش شدت علائم‌شان کمک کنند. تبخال تناسلی یکی از این بیماری‌های عفونی است که میزان شیوع آن در خانم‌ها بیشتر از آقایان است. جالب است بدانید این بیماری از طریق حوله یا صندلی توالت فرنگی به فرد منتقل نخواهد شد چون ویروس آن نمی‌تواند در خارج از بدن انسان زنده بماند

 یک متخصص زنان و زایمان در همدان به تشریح بیماری «تبخال تناسلی» پرداخت و گفت: بیماری تبخال به صورت ویروس بوده و دو نوع دهانی و تناسلی دارد.

تبخال تناسلی ممکن است پس از اولین آلودگی با ویروس و یا در اثر فعال شدن عفونت مخفی ایجاد شود و ممکن است نشانه‌های بالینی داشته باشد و یا مخفی بماند.

در خانم‌ها محل ابتدایی ظهور ضایعات تبخال تناسلی، واژن و دهانه رحم است اما پس از عود، زخم‌ها در واژن، پوست اطراف مقعد، پاها و باسن ایجاد می‌شود و آلودگی درون رحمی نیز به صورت شکل بالینی ظاهر خواهد شد.

علائم عمومی این بیماری برای مردان و زنان، تشکیل تبخال در دهان، لب‌ها و صورت است همچنین محل آلوده شده قبل از ظهور تبخال شروع به خارش می‌کند. ممکن است تبخال ها به صورت زخم‌های باز ایجاد و از آنها مایع و چرک خارج شود همچنین ظهور زخم‌هایی یک هفته بعد از ابتلاء به این بیماری احتمال دارد.

در اولین بار ابتلاء به این بیماری، علائم آن بسیار حاد و شدید است، به این صورت که در ناحیه تناسلی، ضایعات جوشدار ایجاد می‌شود، این جوش‌ها گاهی‌اوقات به صورت تاول‌های آبدار خیلی کوچک هستند که ممکن است در همان چند ساعت یا روزهای اول بترکند و به صورت زخم باقی بمانند.

این جوش‌ها بسیار دردناک هستند و شخص خیلی زود متوجه آن می‌شود، در اثر این بیماری، غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران نیز بزرگ می‌شوند و در معاینه هم دردناک هستند، در بیشتر موارد، تب و علائم عمومی مثل درد بدن، سر درد، ضعف و بی‌حالی نیز دیده می‌شود.اگر این زخم‌ها در خانم‌ها، در اطراف مجرای ادرار ایجاد شود باعث سوزش ادرار می‌شود، گاهی این ضایعه به قدری شدید است که شبکه عصبی ناحیه لگن را هم درگیر کرده و فرد را دچار احتباس ادرار می‌کند.

این ویروس ممکن است هیچ علامتی نشان ندهد یا علائم آنقدر خفیف باشند که متوجه آن نشود،در صورت تکرار این بیماری، ممکن است فقط یک یا دو جوش کوچک باشد و درد خیلی خفیفی داشته یا اصلاً بدون التهاب و خارش باشد و حتی دیده نشود اما در عین حال بیمار می‌تواند ویروس را به دیگران انتقال دهد.

شدت تکرار تبخال بستگی به سیستم ایمنی فرد دارد،هر چه سیستم ایمنی ضعیف‌تر باشد یا فرد به هر علتی نسبت به عفونت‌ها مستعدتر باشد، عود تبخال می‌تواند سریع‌تر و شدیدتر شود؛ برای مثال در کسانی که بیماری نقص ایمنی جدی مانندHIV دارند، افرادی که شیمی‌درمانی می‌شوند یا پیوند عضو داشته اند، افرادی که استروئید "کورتون" مصرف می‌کنند یا حتی کسانی که بی‌خوابی‌های طولانی‌مدت کشیده‌اند یا کاهش وزن و استرس خیلی شدید داشته‌اند، ممکن است عود بیشتری داشته باشد.

عود دوباره این ضایعات، ارتباطی با تماس جنسی نخواهد داشت البته بار اول که فرد مبتلا می‌شود در اثر تماس جنسی است اما در دفعات بعدی عود خود ویروس است که اتفاق می‌افتد.اگر بیمار در مرحله حاد و به ویژه در 72 ساعت اول به پزشک مراجعه کند امکان بهبودی آن وجود دارد، این درمان از خانواده ضدویروس تبخال است و «آسیکلوویر» نام دارد.

تبخال تناسلی یک عفونت مقاربتی شایع است که مردان و زنان را مبتلا می‌کند و شرم افراد مانع از مراجعه آنان به پزشک متخصص می‌شود. ویژگی‌های این بیماری شامل درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی است. این بیماری مسری است حتی اگر هیچ زخم قابل مشاهده‌ای وجود نداشته باشد، این بیماری گسترش جهانی دارد و باید نسبت به آگاه بود.

منبع : ایسنا ، چطور

اچ پی وی چیست؟

زگیل‌های تناسلی کی و کجا به وجود می‌آیند؟

زگیل‌های تناسلی ممکن است بصورت برجستگی‌های بی‌درد در ناحیه آلت جنسی و یا حول مقعد بر روی باسن دیده شود. این زگیل‌ها نزدیک مجرای ادرار، زیر پوست ختنه‌گاه یا غفله، بر روی قضیب یا حول فرج یا در نواحی داخل آن و نیز بیرون یا درون مقعد دیده می‌شوند. زگیل‌ها اشکال مختلفی دارند. برخی به شکل یک لکه سفید مسطح و برخی دیگر مانند دسته‌های کوچک گل‌کلمی پدیدار می‌شوند  .

زگیل‌ها ممکن است 4 هفته تا 8 ماه بعد از تماس با ویروس HPV، و گاهی هم دیرتر بر سطح پوست دیده شوند و گاهی هم اصلا زگیلی دیده نمی‌شود. انتقال ویروس از فرد ناقل به فرد دیگر ربطی به وجود زگیل بر پوست ندارد و حتی اگر زگیلی دیده نشود، ویروس همچنان می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

معمولا در مراحل اولیه سرطان گردن رحم با منشا HPV، هیچ علایمی دیده نمی‌شود اما این نشانه‌ها می‌تواند شامل خونریزی‌های شدید یا غیرطبیعی واژنی و یا خونریزی بین پریودها باشد. اگر شما این علایم را می‌بینید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

اکثر افراد با ابتلا به زگیل‌های تناسلی دچار مشکلات بلندمدت نمی‌شوند. در افراد باردار، زگیل‌های تناسلی می‌توانند بزرگتر باشند، خونریزی داشته باشند یا عفونی شوند. زگیل‌های تناسلی می‌توانند به نوزاد هم منتقل شوند، اما این احتمال پایین است. برخی از انواع HPV موجب تغییراتی در سلول‌ها می‌شوند که منشا سرطان‌های گردن رحم، قضیب، فرج، مقعد و یا گلو هستند. در میان این سرطان‌ها، سرطان گردن رحم شایع‌ترین است.

چه آزمایش‌‌هایی ممکن است به تشخیص کمک کند؟

کادر بهداشتی و درمانی می‌تواند با پرسش درباره علایم و معاینه زگیل‌ها تشخیص بدهد که آیا شما دچار زگیل‌های تناسلی هستید یا خیر. برای تشخیص تغییرات با منشا ابتلا به ویروس HPV در گردن رحم، باید تست پاپ بدهید. این آزمایش را جدی بگیرید، چرا که تشخیص زودرس می‌تواند نقش بسیار مهمی در بهبود و پیشگیری از پیشرفت سرطان گردن رحم داشته باشد. همچنین توصیه می‌شود مردانی که در روابط جنسی با مردان دیگر پذیرنده دخول هستند، به ویژه آنها که HIV+ هستند، تست پاپ مقعدی را جدی بگیرند.

اچ‌پی‌وی را چطور درمان کنیم؟

در اکثر مواقع، ابتلا به HPV منجر به بروز زگیل‌های تناسلی خود بخود از بین می‌رود. این فرایند ممکن اسن چند ماه تا چند سال طول بکشد. زگیل تناسلی می‌تواند خودبخود یا با درمان از بین برود اما دیده نشدن این زگیل‌ها بر پوست لزوماً نشان‌دهنده خروج ویروس از بدن نیست و ویروس می‌تواند همچنان از راه تماس‌های پوستی بین شرکای جنسی منتقل شود.

تلاش برای از بین بردن علایم و زگیل‌ها امری کاملاً طبیعی است. درمان می‌تواند شامل فریز کردن و یا استفاده از مایعات و کرم‌های موضعی باشد که بسته به نوع دارو توسط پزشک یا خود شما در یک بازه از 4 تا 16 هفته استفاده می‌شود. به یاد داشته باشید به هیچ‌وجه از درمان‌های خانگی و بدون تجویز پزشک استفاده نکنید. داروهایی که در داروخانه برای درمان زگیل‌های پوستی در دسترس شماست لزوماً برای درمان زگیل‌های تناسلی مناسب نیست و ممکن است موجب سوختگی‌های شدید پوستی شود.

برای پیشگیری چه کنیم؟

واکسن گارداسیل را بزنید. برای رابطه دهانی، مقعدی، و یا واژنی از کاندوم و یا سایر روش‌های پیشگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی استفاده کنید.

بهداشت رابطه جنسی را در هر شرایطی رعایت کنید، مخصوصا از داشتن رابطه دهانی-مقعدی و یا واژنی-مقعدی بدون رعایت بهداشت اجتناب کنید.

شکل ظاهری زگیل‌های تناسلی و سایر علایم ابتلا به ویروس اچ‌پی‌وی را بشناسید و در صورت مشاهده این علایم در اسرع وقت به دنبال درمان کامل باشید.

در صورت مشاهده زگیل روی بدن خود و یا شریک جنسی از داشتن تماس جنسی و ارتباط جنسی تا انتهای درمان ضایعات اکیدا خودداری کنید.

آیا‌ ویروس اچ‌پی‌وی از طریق بوسیدن هم منتقل می‌شود؟

جواب به این سوال کمی پیچیده است زیرا ویروس در بزاق فرد ناقل هم وجود دارد. اما از طرف دیگر راه اثبات شده انتقال این ویروس تماس با آلت جنسی فرد ناقل است. بنابراین امروز بوسیدن یک نوع تماس جنسی با پتانسیل انتقال ویروس اچ‌پی‌وی تلقی نمی‌شود.

آیا همه رده‌های ویروس اچ‌پی‌وی خطرناکند؟

تاکنون نزدیک به دویست رده از ویروس اچ‌پی‌وی شناسایی شده است. اغلب رده‌ها سرطان‌زا نیستند و فقط زگیل یا ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند و تنها برخی از رده‌ها خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند. رده‌های سرطا‌ن‌زا شامل رده 16، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 53، 56 و 59

هستند. اگر این رده‌های ویروس در بدن فردی شناسایی شوند نشان دهنده ریسک بالاتر ابتلا به سرطان‌های آلت‌های جنسی، گردن رحم، مقعد و سرطان‌های گلو است.

آیا ابتلا به اچ‌پی‌وی تفاوتی در مردان و زنان دارد؟

از ظاهر زگیل‌ها می‌توان اچ‌پی‌وی را تشخیص داد. برای تشخیص قطعی آن می‌توان از ضایعات بیوپسی (نمونه‌برداری) کرد و سلول‌های ویروس را مشاهده کرد. از لحاظ ابتلا و ریسک سرطان، همه افراد در یک میزان خطر هستند، ولی روش ساده‌ای برای تشخیص و اثبات ابتلا به ویروس در مردان بدون علامت یا ضایعه قابل مشاهده نداریم. در زنان تست پاپ اسمیر و آزمایش نمونه‌برداری تشخیص اچ‌پی‌وی و تیپ (رده) آن وجود دارد و در مردان با روابط جنسی با هم‌جنس پاپ مقعدی پیشنهاد می‌شود.

آیا ممکن است کسی که تا کنون رابطه جنسی با دخول نداشته، به اچ‌پی‌وی مبتلا شود؟ آیا این فرد می‌تواند تست پاپ اسمیر بدهد، بدون این که نگران تغییر شکل مجرای واژن باشد؟

راه انتقال رده‌های خطرناک ویروس اچ‌پی‌وی تماس جنسی است و دخول تنها یکی از راه‌های برقراری تماس جنسی است. بنابراین حتی با فرض اینکه کسی تجربه دخول نداشته باشد ولی در معرض تماس جنسی قرار گرفته باشد می‌تواند به اچ‌پی‌وی مبتلا شود. جدای این چیزی به نام «پرده بکارت» با شکل پاره شدنی وجود ندارد و تست پاپ اسمیر هم برای تشخیص ابتلا به ویروس برای پیشگیری از بروز و رشد سرطان رحم ضروری است. در صورت اصرار برای پیشگیری از هرگونه تغییر شکل مجرای داخلی واژن، می توان از سواپ‌های مخصوص با سایز کوچک‌تر استفاده کرد و یا از سطح ضایعه نمونه‌برداری کرد.

اما جواب صحیح به این سوال این است که بدون در نظر گرفتن بکارت و تابو بودن آن باید به آموزش بهداشت رابطه و پیشگیری صحیح بپردازیم. اگر شناخت کافی وجود داشته باشد و شما در یک رابطه تک‌شریکی و یا رابطه جنسی با پیوند مایعی باشید، نگرانی وجود ندارد. اما نباید به هیچ وجه با فردی که ضایعات و زگیل قابل مشاهده دارد تماس جنسی برقرار کرد. توجه داشته باشید که رعایت بهداشت و توجه به سلامت جنسی خود و پارتنرتان در هر رابطه جنسی لازم و ضروری است. پس در صورتیکه به هر بیماری آمیزشی مبتلا هستید پارتنر یا شریک جنسی خود را در جریان قرار دهید و به دنبال درمان آن در اسرع وقت باشید. از شریک خود بخواهید درباره بیماری‌های آمیزشی شفاف و راستگو باشد و دانش لازم را نیز به دست بیاورد. این حق و وظیفه شماست که زمانی که احساس می‌کنید سلامت شما ممکن است به خطر بیفتد تماس یا رابطه جنسی را به بعد از درمان موکول کنید. هر فردی که وارد رابطه جنسی می‌شود باید بتواند از سلامت خودش و افراد دیگر شریک در رابطه جنسی حفاظت کند و درباره این موضوع با شریک یا شرکای جنسی‌اش گفتگو کند.

آیا درمان صد در صدی برای اچ‌پی‌وی وجود دارد؟

خیر، هنوز یک روش درمانی با طول درمان مشخص برای دفع کامل ویروس اچ‌پی‌وی از بدن وجود ندارد و تنها بر حسب توانایی سیستم ایمنی فرد مبتلا، ویروس ممکن است تا میزان زیادی غیرفعال شود و یا کاملا خارج شود. به یاد داشته باشید افراد با از بین بردن علایم ابتلا به ویروس، یعنی زگیل‌های تناسلی و درمان آنها، همچنان ناقل ویروس خواهند ماند و تنها با تکرار آزمایش‌ها می‌توان از دفع کامل ویروس مطمئن شد. 

آیا واکسن اچ‌پی‌وی موثر است؟

بله، واکسن‌ها برای پیشگیری ابتلا به اچ‌پی‌وی موثر هستند. اولین نوع واکسن HPV که به بازار آمد سراویکس بود که بدن را بر علیه ویروس اچ‌پی‌وی رده 16 و 18 ایمن می‌کرد و بدین ترتیب از بروز سرطان رحم جلوگیری می‌کرد. امروزه گارداسیل و گارداسیل 9 در بازار هستند که به ترتیب بدن را در مقابل رده‌های 4 و 9 و هم رده سرطان‌زای ویروس اچ‌پی‌وی ایمن می‌کنند. البته باید توجه داشت این واکسن‌ها باید قبل از سن شروع تماس جنسی و پیش از اولین تماس جنسی دریافت شوند.

پروتکل استاندارد جهانی تزریق واکسن از یازده سالگی است و در مناطقی که فعالیت جنسی افراد زودتر شروع می‌شود و یا سن بلوغ به طور طبیعی پایین‌تر است، می‌تواند از 9 سالگی هم دریافت شود. این واکسن باید دو بار قبل از 15 سالگی و سه بار بعد آن دریافت شود تا ایمنی کافی را ایجاد کند. گفته می‌شود که تزریق این واکسن در زنان تا 26 سالگی و در مردان تا 21 سالگی موثر است و بعد از اثر کمتری دارد. البته کسانی که ضعف سیستم ایمنی و یا بیماری زمینه ای مثل دیابت دارند یا داروهای سرکوبگر ایمنی مثل کورتون دریافت میکنن بیشتر در خطر بالاتری برای ابتلا به ویروس اچ‌پی‌وی قرار دارند و توصیه می‌شود که حتی در سنین بالاتر هم واکسن را دریافت کنند. توجه داشته باشید که محدودیت سنی خاصی برای تزریق واکسن وجود ندارد و تزریق واکسن برای زنان بین سن 9 تا 26 سال و مردان بین 11 تا 26 سال یک توصیه جهانی است، چرا که اثربخشی این واکسن در این سنین زیاد است و بعد از آن اثربخشی واکسن کم می‌شود.

برای دریافت واکسن نیاز نیست که از مبتلا نبودن مطمئن باشید و در هر صورت واکسن می‌تواند در برابر رده های دیگری که به آن مبتلا نیستید ایمنی ایجاد کند. ضمنا باید توجه کرد که تکرار واکسن برای پیش‌گیری از بروز علایم ظاهری و نیز کنترل ویروس در بدن برای افرادی که ناقل HPV هستند مهم است.

آیا اچ‌پی‌وی از مادر به فرزند انتقال میابد و آیا می‌توان با روش زایمان سزارین ریسک انتقال را کم کرد؟

بله، متاسفانه گزارش شده است که ویروس اچ‌پی‌وی از طریق مادر به جنین منتقل می‌شود و ویروس انتقال یافته به جنین در دوران بارداری می‌تواند باعث بروز ضایعات در دهان و گلوی نوزاد بشود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که نوع زایمان، یعنی سزارین و یا طبیعی، تاثیری در میزان احتمال انتقال ویروس اچ‌پی‌وی از مادر به جنین ندارد. در واقع متاسفانه تاکنون روشی با اطمینان صد درصدی برای تضمین سلامت نوزاد با والد یا والدین مبتلا به ویروس اچ‌پی‌وی، و یا تست تشخیصی برای تعیین سلامت نوزاد و یا کودکان زیر 7 سال نداریم.

تنها توصیه‌ای که باید جدی گرفته شود، درمان ضایعات و زگیل‌های فعال پیش از آغاز بارداری است. تزریق واکسن در طول بارداری خطرناک است.

زگیل‌های اچ‌پی‌وی یا زگیل‌های تناسلی را چطور درمان کنیم؟

برای درمان زگیل های اچ‌پی‌وی روش‌های مختلفی وجود دارد، اما کرایو و لیزر دو روش متداول سرپایی است که اثر سریعی دارد و با کشتن سلول‌های زگیل، ضایعات اچ‌پی‌وی را درمان می‌کند. درمان دیگر استفاده از پودرهای پروفیلین در محل ضایعات توسط پزشک متخصص است و روش پر کاربرد دیگر هم کرم ایمیکیمود است که درمان با آن شش ماه بطول می‌انجامد. بعد از پایان دوره درمانی، افراد می‌توانند آزمایش بدهند و ببینند که آیا ویروس هنوز در بدن حضور دارد یا نه.

آیا اچ‌پی‌وی از طریق شنا در استخر و یا لیزر مو منتقل می‌شود؟

خیر، تحقیقات زیادی در رابطه با احتمال انتقال ویروس اچ‌پی‌وی در استخر انجام شده و نتایج این تحقیقات منفی بوده است. لیزر مو هم نمی‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

آیا اجتناب از زندگی جنسی پرخطر برای مبتلا نشدن کافی است؟

زندگی جنسی پرخطر به معنی داشتن رابطه پرخطر است و نه به معنی نداشتن انواع مشخصی از روابط جنسی. ممکن است شما با بیش از یک‌ نفر به صورت همزمان در رابطه باشید اما تمام نکات ایمنی را رعایت کنید و روابط جنسی خود را ایمن نگه دارید، یا این که تنها با یک نفر رابطه جنسی داشته باشید و آن رابطه را پرخطر تعریف کنید. اما اگر شما و شریکتان در یک رابطه مایعی هستید، یعنی تنها با یک نفر در ارتباط جنسی هستید و شریک جنسی‌تان هم همزمان با شخص دیگری تماس جنسی ندارد، شانس بسیار بالاتری، تا 93?، برای دور ماندن از ویروس اچ‌پی‌وی دارید. پس از هر جنس و جنسیتی باشید و هر نوع گرایش و یا رفتار جنسی که دارید، رفتارهای پرخطر را بشناسید و از خود و دیگران مراقبت کنید.

تاثیر رابطه مقعدی در ایجاد یا بازگشت بواسیر یا هموروئید

رابطه مقعدی نوعی از رابطه جنسی است که مقعد به عنوان عضو زنانه در آن نقش دارد. این رابطه به شدت برای سلامت هر دو نفر مضر است و  می توان آن را یکی از علل مهم در ایجاد بواسیر یا هموروئید معرفی نمود. زیرا بواسیر در اثر فشار وارده به مقعد یا همان رکتوم ایجاد می شود.  رابطه مقعدی فشار بسیار زیادی را به عضله اسفنکتر وارد می کند و می تواند بیماری های بسیاری از جمله بواسیر، شقاق، بی اختیاری و … را به همراه داشته باشد.

مضرات رابطه مقعدی در زمان داشتن بواسیر

برقراری رابطه مقعدی در صورت ابتلا به بواسیر برای فرد ممنوع است زیرا عروق درگیر با بیماری را به شدت تحت تاثیر خویش قرار داده و می تواند شرایط را وخیم تر کند. از طرفی رابطه روند درمان بواسیر را با اختلال مواجه کرده و حتی می تواند به خونریزی از بواسیر بیانجامد همچنین برقراری رابطه با وجود چنین بیماری ریسک عفونت عروق هموروئیدی را افزایش خواهد داد. به همین ترتیب به این افراد توصیه می شود دست کم تا تکمیل فرآیند درمان از برقراری چنین رابطه ای پرهیز نمایند.

مضرات رابطه مقعدی بعد از عمل جراحی بواسیر

رابطه مقعدی در حالتی که فرد مقعد خود را به علت بواسیر عمل نموده، به شدت مضر است. این رابطه شرایط را برای بیمار سخت تر نموده و عوارض جدی را برای او به همراه دارد. یکی از مهمترین مشکلات و مضرات بازگشت مجدد بواسیر است.

بازگشت بواسیر از طریق رابطه مقعدی

یکی از علت هایی که بواسیر مجدد عود می کند رعایت نکردن نکات لازم بعد از درمان است، یکی از این موارد برقراری رابطه جنسی است، از آنجایی که چنین رابطه ای فشار قابل توجهی را به رکتوم وارد می کند، می تواند سبب بروز مجدد این بیاری شود از همین روی لازم است حتی بعد از درمان نیز نکات پیشگیری را رعایت کنید تا مجدداً گرفتاری بیماری نشوید.

درد

برقراری رابطه در صورتی که بواسیر خود را عمل نموده اید می تواند درد بیمار را افزایش دهد. همان طور که ذکر کردیم این رابطه فشار بسیاری زیادی را به عضله و رکتوم وارد میکند و برای بیماری که به تازگی عمل جراحی نموده بسیار دردناک است. به همین جهت بیمار باید تا کامل شدن فرآیند درمان و بهبودی جای زخم و بواسیر از برقراری چنین رابطه ای پرهیز نماید.

زگیل واژن به برجستگی های خاکستری یا گوشتی رنگ که در داخل و یا اطراف واژن ایجاد شده است، می گویند. همان طور که ذکر شد عامل این بیماری ویروس HPV است که از طریق رابطه جنسی و تماس پوست با پوست آلوده منتقل می گردد. این بیماری به شدن مسری است و می تواند تنها با یک بار ارتباط جنسی منتقل گردد. به یاد داشته باشید ویروس عامل این بیماری حتی اگر رابطه جنسی به طور کامل صورت نگیرد نیز احتمال انتقال دارد همچنین احتمال انتقال این بیماری در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر است.ویروس عامل زگیل واژن می تواند نواحی از جمله داخل و خارج واژن، دهانه رحم، مقعد و داخل دهان ( در صورت رابطه جنسی دهانی ) درگیر نماید.

علت ابتلا به زگیل واژن

عامل زگیل واژن مثل سایر زگیل های تناسلی ابتلا به ویروس پاپیلوما انسانی یا     HPV است که موجب عفونت می گردد. این ویروس بیشتر از 100 نوع مختلف دارد و به راحتی از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. 30 تا 40 نوع از ویروس های پاپیلوما عامل زگیل واژن است و نوع  16 آن از انواع پرخطر محسوب می شود که عامل سرطان دهانه رحم می باشد.این ویروس بسیار شایع است به گونه ای که اغلب افرادی که رابطه جنسی متعدد دارند، دچار این ویروس می شوند ولی ممکن است هیچ علامت و یا نشانه خاصی را تجربه نکنند. همچنین ویروس عامل زگیل واژن میتواند به نواحی دیگر تناسلی مثل مقعد و یا ناحیه ی مخاطی مثل دهان ( در صورت رابطه جنسی دهانی ) منتقل گردد اما عامل این ویروس با زگیل هایی که روی دست و سایر نواحی بدن مشاهده می شود متفاوت است، و امکان انتقال آن به این نواحی وجود ندارد.

پیشگیری از ابتلا به زگیل واژن

مهمترین راهکار پیشگیری از این بیماری تزریق واکسن گارداسیل می باشد که از بروز آن جلوگیری می نماید و تزریق آن برای تمام افراد جوان ( افراد زیر 30 که در آستانه شروع رابطه جنسی هستند.) توصیه می شود. دیگر راهکارهای پیشگیری از این بیماری بدین شرح است:

استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی ( در نظر بگیرید ویروس قادر است از طریق نواحی که کاندوم آن را نمی پوشاند نیز منتقل گردد. )

شستن ناحیه های تناسلی قبل و بعد از برقراری رابطه جنسی

دقت در انتخاب شریک جنسی

افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن

عدم مصرف سیگار

مصرف فولات و ویتامین B12

درمان دارویی و پزشکی زگیل واژن

10 تا 20 درصد از موارد این بیماری بدون هیچ درمانی ناپدید می شود ولی حتی در این موارد هم ویروس به طور کامل از بدن خارج نمی گردد بلکه در خون فرد باقی مانده و ممکن است مجدداً عود نماید، در واقع می توان گفت هیچ درمان قطعی برای زگیل واژن وجود ندارد اما راهکار هایی برای از بین بردن زائده های ایجاد شده وجود دارد و می تواند علائم حاصل از بیماری را کاهش دهد، برخی از راهکار های درمان موضعی زگیل واژن از طریق دارو بدین شرح است:

کرم آلدارا : مصرف این کرم با عوارضی مثل سوزش پوست همراه است.

پودوفیلوم رزین : این دارو نوعی محلول است که جهت از بین بردن ضایعات زگیل مورد استفاده قرار میگیرد و بعد از 48 ساعت موجب سفید شدن و به دنبال آن کوچک شدن زگیل می گردد و در نهایت آن را از بین میبرد. این محلول سم قوی است و باید تنها در مطب پزشک مورد استفاده قرار گیرد.

پودوفیلوکس: این دارویی به دو شکل محلول و ژل وجود دارد که برای درمان این بیماری و تخریب پوست زگیل مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو را تنها می توان برای زگیل های خارجی واژن استفاده نمود و استفاده از آن در داخل و در دهانه رحم به هیچ وجه توصیه نمی گردد. این دارو را می توان در خانه ولی تنها با نسخه پزشک استفاده و تهیه نمود.

اسید تری کلرواستیک : این اسید برای درمان های موضعی این بیماری استفاده می شود ولی درمان کاملی نیست.

تزریق داروی اینترفرون : این دارو زمانی که دیگر دارو ها موثر نباشند مورد استفاده قرار گیرد.

زمانی که زگیل از طریق مصرف دارو بهبود نباید روش های پزشکی توصیه می گردد. برخی از روش های پزشکی درمان زگیل واژن بدین شرح است:

الکترو کوتر : در این روش زگیل ها از طریق جریان الکتریکی سوزانده می شوند.این روش نیاز به بی حسی است و معمولا اثر زخم بجای می ماند.

کرایوتراپی (سرما درمانی) : در این روش که با استفاده از نیتروژن مایع صورت می گیرد، زگیل های تناسلی را منجمد می کنند و یکی از بهترین روش های درمان زگیل واژن است زیرا که هیچ عوارض جانبی را به همراه نخواهد نداشت.

لیزر درمانی : این روش برای زگیل های بزرگ و یا عود کرده مناسب است زیرا هزینه بالایی داشته و مدت زمان بهبودی آن طولانی است.

جراحی :در این روش زگیل ها برداشته می شوند و نیازمند بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی است. اما امکان عود مجدد بیماری وجود دارد